Punjabi Ghazal

ਗ਼ਜ਼ਲ
ਕਾਕਾ ਗਿੱਲ

ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਤੇਰੇ ਗ਼ਮ ਨੂੰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸਮੋ ਲਵਾਂ।
ਜਾਂ ਤੇਰਾ ਸਿਤਮ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਥੋੜਾ ਰੋ ਲਵਾਂ।

ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੀ ਸਨਮ ਹਰ ਵਕਤ ਸੂਰਤ ਤੇਰੀ
ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਭੁਲਾਕੇ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਹੌਲਾ ਹੋ ਲਵਾਂ।

ਮੇਰੇ ਨਸੀਬਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਦੇ ਸਿਵਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ
ਦਾਗ ਤੇਰੇ ਦਾਮਨ ਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਧੋ ਲਵਾਂ।

ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਲਾਕੇ ਦਿਲ ਮੈਂ ਸੱਚ ਜਾਣਿਆ ਇਹ
ਗ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਮੋਤੀ ਸਮਝਕੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਹਾਰ ਪਰੋ ਲਵਾਂ।

ਭੇਤੀ ਦਿਲ ਦੇ ਹੀ ਜਦ ਦੇ ਗਏ ਧੋਖਾ
ਮੈਂ ਹੱਸਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਦਰਦ ਸੀਨੇ ਲੁਕੋ ਲਵਾਂ।

ਬਾਹਰ ਸੁੱਟਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਘਾਇਲ ਕਰਨਗੇ
ਕੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਫੁੱਲ ਸਮਝਕੇ ਪੋਟਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚੁਭੋ ਲਵਾਂ।

ਚਾਹਤ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਵੀ ਠਾਠਾਂ ਮਾਰ ਰਹੇ
ਕਰਕੇ ਦਿਲ ਕਰੜਾ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰੇ ਸੰਜੋ ਲਵਾਂ।

ग़ज़ल
काका गिल्ल

जिय करदा तेरे ग़म नूं दिल विच्च समो लवां।
जां तेरा सितम याद करके थोड़ा रो लवां।

अक्खां विच्च वस्सदी सनम हर वकत सूरत तेरी
किस तरां भुलाके तेरी याद हौला हो लवां।

मेरे नसीबां विच्च दरद दे सिवा कुझ नहीं
दाग तेरे दामन दे हंझूआं नाल धो लवां।

तेरे नाल लाके दिल मैं सच्च जाण्या इह
ग़मां नूं मोती समझके गीतां दे हार परो लवां।

भेती दिल दे ही जद दे गए धोखा
मैं हस्सदा दुनियां लई दरद सीने लुको लवां।

बाहर सुट्टदा हां तां किसे नूं घायल करनगे
कंड्यां नूं फुल्ल समझके पोट्यां विच्च चुभो लवां।

चाहत दे समुन्दर विच्च अजे वी ठाठां मार रहे
करके दिल करड़ा भावनावां नूं अन्दरे संजो लवां।

غزل
کاکا گلّ

جی کردا تیرے غم نوں دل وچّ سمو لواں۔
جاں تیرا ستم یاد کرکے تھوڑا رو لواں۔

اکھاں وچّ وسدی صنم ہر وقت صورتَ تیری
کس طرحاں بھلاکے تیری یاد ہولا ہو لواں۔

میرے نصیباں وچّ درد دے سوا کجھ نہیں
داغ تیرے دامن دے ہنجھوآں نال دھو لواں۔

تیرے نال لاکے دل میں سچ جانیا ایہہ
غماں نوں موتی سمجھکے گیتاں دے ہار پرو لواں۔

بھیتی دل دے ہی جد دے گئے دھوکھا
میں ہسدا دنیاں لئی درد سینے لکو لواں۔

باہر سٹدا ہاں تاں کسے نوں گھائل کرنگے
کنڈیاں نوں پھلّ سمجھکے پوٹیاں وچّ چبھو لواں۔

چاہت دے سمندر وچّ اجے وی ٹھاٹھاں مار رہے
کرکے دل کرڑا بھاوناواں نوں اندرے سنجو لواں۔



Ghazal

Kaka Gill

jee karadaa tere gham noon dil vich samo lavaan।
jaan teraa sitam yaad karke thorhaa ro lavaan।

akhaan vich vasadee sanam har vakat soorat teree
kis taraan bhulaake teree yaad haulaa ho lavaan।

mere naseebaan vich darad de sivaa kujh naheen
daag tere daaman de hanjhooaan naal dho lavaan।

tere naal laake dil main sach jaaniaa iha
ghamaan noon motee samajhake geetaan de haar paro lavaan।

bhetee dil de hee jad de gae dhokhaa
main hasadaa duneeaan laee darad seene luko lavaan।

baahar sutadaa haan taan kise noon ghaail karanage
kandiaan noon dhul samajhake potiaan vich chubho lavaan।

chaahat de samundar vich aje vee tthaatthaan maar rahe
karake dil kararhaa bhaavanaavaan noon andare sanjo lavaan।


jee karadaa tere gham noon dil vich samo lavaan।
jaan teraa sitam yaad karke thorhaa ro lavaan