मराठी ग़जल - मी जगलो असा

मी खरेच आता आनंदून.. गेलो ,
शेवट दिसता सर्व विसरून गेलो.

मी कधीतरी तिच्या स्वप्नांत येऊन गेलो
दाट अंधारात मी एकदा चमकुन.... गेलो .

कधी दुखांनी आळविले तर कधी.. सुखांनी,
जीवन्याच्या मह्फ़िलित मी झंकारून गेलो.

पापण्यात त्याच्या होती  तशी...कोरडीच झालर,
श्रावणात हि मग  मी पाचोळ्यात मिसळुन गेलो .

भेटली माझीच सावली एकटी पुन्हा ग़जलेत,
शब्द्याच्या ह्या  गावात मी मन रमवुन गेलो .

त्यांना काय समजणार हि माझी ग़जल,
जीवनाला कसे तरी  मी समजावुन गेलो .

उर्दु अंन मराठीचा घरोबा तशा....... राहिला  किती ,
फुटता कंठ दुखांना दोघामंध्ये मी दुआ सांधून गेलो

केली बहु साठमारी त्यांचासाठी...... जगताना ,
शेवटी जाता जाता खरा वाल्मिकी वाचुन गेलो

i am working on urdu ghazal too ..i will sure post my urdu ghazal by next week....

Satish Jee Aadaab...!



WaaH waaH waaH waaH kaay uttam ani nishabd karnaaryaa kalpanaana ati sundar shabd dile aapn...

Maze man purvak shubhecha yaa uttam kavitelaa...

Asech lihit raha... Yet raha ..
Khush raha ...





[/color][/font][/size][/b]